In gesprek met Gerard Kummeling

Velen hebben Gerard kunnen leren kennen als voormalig bestuurslid van KBO-Oirschot, maar waarom ik met hem in gesprek wil gaan is vanwege zijn voormalige beroep: huisarts in Acht. Ik word hartelijk ontvangen op zijn mooie woonlocatie en verwend door zijn vrouw met koffie en zelfgebakken cake. Beter kun je niet aan een goed gesprek beginnen en het zegt ook al veel van de bewoners.

Gerard is geboren in Didam en verhuisd naar een boerderij in Oerle op de Scherpenering toen hij 2 jaar oud was. Na de lagere school in Oerle, middelbare school in Eersel, doorgestoomd naar de universiteit in Nijmegen om dokter te worden.

Als huisarts heeft hij veel te maken gehad met ouderenzorg. In het begin van zijn loopbaan was ouderenzorg nog geen erkend klinisch specialisme, dat was pas vele jaren later.meer………..Lees verder

 

VRUGER

Vruger rook stront nog noar stront
En waar ’n bibs nog ’n kont
Toen kwam er nog Brabantse praaot
Ut iedereen zunne mond

Mer nauw vandaag den dag
Is ’t net of de nie mir mag
En is er veul wa verlorre gaot
Onder Nederlands taal gezag

Want dialecten hebben gin bestaon
Dus gaon ze d’r allemol aon
Mer as ge straks vur de Schepper staot
Dan vraogt ie: wa hedde gij mee mé ut Brabants gedaon?

tekst: Pastoor Spooren (naar Henk van Westerlo)

 

Orskot vruuger 

 Kleine winkeltjes

Voor de komst van supermarkten, we hebben het over de jaren ’50, waren er in Oirschot veel levensmiddelenwinkels. Ik noem er hier enkele: De bakkers Piet den Ouden, Jan Liebrand, Nol Nuyens, Klaas Smits, Mieske van den Heuvel, Dries van den Eijnde, Bernard van der Sande, Lucien Latour, Sjef en Harrie van Haaren (de Mol), Ceesje van Sprang en Piet de Kort. De slagers Sjef Smits, Cas Smits, Harrie Princée, Jan van Haaren en Fransje Wijnhoven…………Lees verder

 

Een Gevalletje van Vallen

Je leest er bijna dagelijks berichtgevingen over in de dagbladen en op de radio en TV,  ” Ouder persoon gevallen, en uren later (onderkoeld) gevonden en mogelijk aan de gevolgen daarvan bezweken”                                                                                Ook was al bekend gemaakt dat er vele ouderen van boven de 70 jaar slachtoffer worden van valpartijen in en rond het woonhuis.  Dus was ik van plan om via onze KBO vereniging voor onze leden een cursus valpreventie te organiseren en door een professionele instructeur preventieve tips aan te laten dragen om mogelijke valpartijen te voorkomen, en deze dan ook samen te gaan oefenen.

Nu heb ik ook ondanks dat ik tot deze doelgroep behoor dit item altijd een “ver van mijn bed show” gevonden en van “ik let wel op wat ik doe” mentaliteit gehad totdat de realiteit zich voordeed en  het een “dicht bij mijn bed show” werd.

Zo ook die bewuste zaterdagmorgen dat ik tijdens het aankleedritueel plotseling mijn evenwicht ben verloren en in paar seconden mezelf gelanceerd heb om via de bovenkant van het houten voeteneind van ons ledikant op de vloer achter het bed terecht te komen en daar dus kermend van de pijn om hulp heb moeten roepen omdat ikzelf niet meer in staat was om op eigen beweging me tesen.                                                                                                                                                        Nadat mijn vrouw op mijn hulpgeroep was afgekomen en me weer geholpen had om op te staan werd duidelijk dat ik een nogal stevige kneuzing had opgelopen in mijn ribbenkast.  Ik was blij dat er iemand thuis was om te helpen, wat duidelijk een pluspunt was maar je moet er niet aan denken dat ik hierbij een breuk ergens anders had opgelopen en alleen thuis was geweest en niet in staat was om alarm te slaan. Dan lig je er wel hulpeloos bij en kun je maar hopen dat je snel gevonden wordt, dat realiseerde ik mij wel al snel.                                                                                                                              De eerste dagen kon ik alleen maar even op een hoge kruk zitten door de enorme pijn, wat enkele dagen later wel wat was afgenomen en op de plek in mijn zijde later een mooi schilderij ontstond in de vorm van een behoorlijke blauwe plek, en heeft deze kneuzing toch nog een tijdje een behoorlijke lastige pijn nagelaten.                                                                          Zover mijn verhaal dat nu centraal staat betreffende de noodzaak van een preventief handelen naar jullie als leden van onze vereniging inzake het aanbieden van een cursus zoals hierboven voornoemd.
Deze vervelende valpartij is voor mij een leerschool geweest om mijn plannen door te zetten om deze cursus te gaan organiseren bij onze KBO en er natuurlijk zelf ook aan deel te gaan nemen.
Zo zijn er vele kwaaltjes die gaan opspelen nu we allemaal ouder gaan worden.  Ook daar zijn handvaten voor om daarmee om te gaan zoals een Bekkenbodemtherapie of andere methoden om ons bij bepaalde ziektebeelden toch een leefbaar leven te geven die ons de vrijheid te blijven geven om mee te blijven doen aan de vele activiteiten die we graag (nog) mee willen maken. Laten we aan deze mogelijkheden van b.v. (val)preventie of ander, zoveel mogelijk deelnemen en daarmee ons voordeel mee doen, en deze niet meer de ver van ons bed show laten zijn.

 

Gedicht 

De tijd
Als heden eens toekomst wordt
Het verleden als herfstblad verdort
Een spiegel de waarheid niet ziet
Voelt gisteren zich nóg onbespied
Gaan maanden en jaren voorbij
Smelten ijskappen rijen na rij…
Was vroeger eens: “ Weet je nog wel?”
En hinkelen gewoon maar een spel..
Nu gaan we als razend te keer!
Lijkt niets meer op “lief van weleer”

Mildred Zijlstra